Een tijdje geleden keek ik een TED talk van Emilie Wapnick terug, genaamd “Waarom sommigen van ons geen ware roeping hebben.” Het is een YouTube-video van alweer drie jaar geleden, maar goed, beter laat dan nooit, toch? 😉 De inhoud is nog steeds heel relevant voor een grote groep mensen, namelijk de multipotentialites. Het grappige is dat ik mijzelf er meteen in herkende. Tijdens en na mijn studie probeerde ik voor mezelf een soort kaders te schetsen, aangezien mijn opleiding zo breed was en mijn interesseveld ook (nog steeds!). Inmiddels ben ik erachter dat dit voor mij helemaal niet werkt, omdat ik een multipotentialite ben. Het leek me erg leuk om mijn persoonlijke verhaal met jullie te delen! Wellicht herken je jezelf erin of kan ik je ermee inspireren. Lees gauw verder als je benieuwd bent!
Creatieve duizendpoot
Oké, laat ik eerst wat meer duidelijkheid geven over mijn (voor)opleidingen. Na het behalen van mijn VWO-diploma wilde ik de praktijk in, ik wilde iets maken, iets creëren. Ik was helemaal klaar met het uit boeken leren en ik wilde iets creatiefs doen. Uiteindelijk verhuisde ik op mijn 18e naar Amsterdam om daar de HBO opleiding Allround Styling & Vormgeving te volgen aan Academie Artemis. De reden dat velen het waarschijnlijk niet zullen kennen is omdat het een redelijk kleinschalige en exclusieve opleiding is.
Allround Styling & Vormgeving
Achteraf gezien de perfecte opleiding voor mij, aangezien het een hele brede opleiding is. Styling en vormgeving klinkt misschien niet zo inhoudelijk (dat geef ik toe), maar het omvatte bijvoorbeeld ook conceptontwikkeling, technisch tekenen (kleding, plattegronden, lichtplannen), het leren over Adobe-programma’s, zoals Photoshop, het organiseren en stylen van fotoshoots, het maken van trendforecasts en nog veel meer. Daarnaast werden alle opdrachten verdeeld over de deelgebieden mode, interieur, food en media. Dus je kunt je vast wel voorstellen dat ik in vier jaar tijd een heleboel heb geleerd ;-).
Ook waren de stages natuurlijk heel belangrijk om erachter te komen wat je echt wilt en waar je talenten liggen. Echter was er bij mij niet zo’n duidelijke lijn in te zien. Zo heb ik onder andere stage gelopen bij een modemerk en een bedrijf dat onder meer natuurlijke dierenvoeding produceert (say what?). Daarnaast heb ik ook nog een aantal maanden een stage gevolgd bij Kattencafé Op Zn Kop in Groningen, waar mijn liefde voor illustreren en vormgeven tot bloei is gekomen.
Mijn afstuderen
Mijn afstudeerproject ging daarentegen over groente als vleesvervanger. Hoewel ik misschien een herkenbare stijl heb als het gaat om vormgeving en illustraties, sprong ik wat betreft onderwerpen wel van de hak op de tak. En dat is natuurlijk helemaal niet erg, want ik heb gewoon meerdere interesses en talenten. Punt.
Solliciteren als multipotentialite
Echter merkte ik na mijn afstuderen dat deze diversiteit in interesses en talenten in mijn nadeel werkte tijdens het solliciteren. Als een werkgever op zoek is naar een vormgever, dan zoekt hij een vormgever en geen vormgevende illustrator die ook graag blogs schrijft, haar vrije tijd besteedt aan outfit foto’s maken voor Instagram, creatieve concepten ontwikkelt, daarnaast ook wel content kan creëren voor de social media en óók het kantoor een make over kan geven (want, afgestudeerd als allround stylist!). (Mijn persoonlijke interesses en hobby’s (dieren, make-up, bloggen, tekenen, mode, Sims, nerdy TV-programma’s) houd ik voor het gemak even buiten beschouwing, maar die hielpen ook niet altijd mee).
10 verschillende CV’s
Dit resulteerde bij mij dus in 10 verschillende CV’s, omdat ik zo graag een duidelijk beeld van mijzelf wilde schetsen tegenover een potentiële werkgever. Dit resulteerde in een super laag zelfbeeld, omdat ik het gevoel had dat ik heel veel kon, maar van alles net niet genoeg om ooit een ‘echte’ baan te vinden. Daarnaast had ik ook het gevoel dat ik niet eerlijk was tegenover mezelf, omdat ik mijzelf in een hokje probeerde te drukken tijdens het solliciteren. Ik had het gevoel dat ik al 1-0 achter stond, om nog maar niet te zwijgen over het feit dat een werkgever tegenwoordig ook verwacht dat je als starter meer dan 2 jaar ervaring hebt.
Frustraties
Na mijn afstuderen werkte ik dan ook nog steeds bij mijn studenten-bijbaan (ook niks mis mee, daar niet van) en na een lange periode gevuld met afwijzingen hield ik het solliciteren voor gezien. Af en toe waagde ik nog weleens een poging als ik een interessante vacature voorbij zag komen. Een van mijn laatste sollicitaties die ik me kan herinneren was voor een vormgever-functie. Het goede nieuws was dat ik dit keer wél een mailtje terug kreeg (hoezee!), maar het slechte nieuws dat ze mij meer een illustrator vonden dan een vormgever. Tja. Ik kreeg het gevoel dat ik in een hokje werd geplaatst waar ik niet in paste en dat was heel frustrerend. Waarom zou iemand niet illustrator én vormgever (en nog veel meer) kunnen zijn?
Ik liet het solliciteren los om mijn roeping te vinden
Toen ik het solliciteren had losgelaten en in de (figuurlijke) put zat gebeurde er echter wel iets heel moois en verrassends. Ik las of zag namelijk ergens dat wat je leuk vond als kind, dat dat vaak je roeping is. Als kind schreef ik altijd in vriendenboekjes dat ik kunstenares wilde worden. Ironisch genoeg is ook ‘kunstenares’ heel erg breed. Naar mijn mening vallen alle creatieve beroepen waarbij je iets (moois) creëert onder deze noemer. Grappig dat ik als kind eigenlijk al de potentie had om een multipotentialite te zijn, zonder dat ik het wist. Die term bestond toen waarschijnlijk nog niet eens…
Mijn roeping vinden
Ik besloot mijn moeder om hulp te vragen bij het bepalen van mijn roeping. Ze vertelde me dat ik als kind heel graag (na)tekende en schilderde, maar ook teksten schreef, tijdschriftjes in elkaar knutselde en collages maakte. Er was ook een periode dat ik echt fysieke dingen wilde maken, ook al had ik de middelen er toen natuurlijk nog niet voor. Zo maakte ik ooit zelf een paar schoenen (van papier nota bene!) en die moest mijn moeder toen dragen. Winkeltje spelen vond ik ook erg leuk en taarten bakken in de zandbak was een van mijn favoriete bezigheden – het is een wonder dat mijn moeder nog leeft na het “opeten” van al die zandtaartjes ;-).
Zoals je ziet lijken mijn huidige interesses erg veel op mijn interesses als kind. Mijn ambitie om modeontwerpster te worden heb ik uiteindelijk overboord gegooid, maar bloggen en ontwerpen vind ik nog steeds erg leuk om te doen. Maar, er zijn nog veel meer dingen die ik graag doe. In de loop van de tijd zijn er namelijk ook wat interesses bijgekomen, zoals social media en fotografie! Iets wat “vroeger” natuurlijk niet zo vanzelfsprekend was #ietsmetmillennials.
Ik besloot mijn eigen bedrijf te starten
In het begin van 2018 ontstond het idee voor mijn eigen ontwerpbureau en webshop, Studio Anna Jirina. In april/mei raapte ik al mijn moed bij elkaar en zette ik voorzichtig de eerste stappen. Fun fact: De “Lemonade” print (van de t-shirts) was de eerste print die ik volledig uitwerkte in Illustrator (dat had ik daarvoor nog nooit zo uitgebreid gedaan, maar ik wist dat ik het kon ;-)). Ik werkte deze print uit op de bank(!) bij mijn ouders en ik bedacht pas later dat het heel leuk zou zijn om deze print op t-shirts te bedrukken. Deze print staat voor mij dan ook symbool voor het begin van Studio Anna Jirina én dat je eigenlijk alles kunt bereiken wat je wil!
Studio Anna Jirina
Inmiddels heeft Studio Anna Jirina een flinke switch gemaakt. Ik startte met de verkoop van kleding, maar na een tijdje merkte ik dat ik het miste om écht waarde te kunnen toevoegen. In 2019 startte ik daarom met het delen van mijn kennis in creatieve tutorials en e-books. Studio Anna Jirina heeft een nieuwe start gemaakt als inspiratieplatform voor ondernemers, waar ik mijn liefde voor kennis delen en ontwerpen in kwijt kan!
Met een eigen bedrijf ben je nooit klaar en nooit 100% tevreden (tenminste, zo ervaar ik het), maar dit is voor mij een heel bewuste keuze geweest. Ik vind het heerlijk om lekker mijn eigen ding te kunnen doen en mijn bedrijf te zien groeien (met vallen en opstaan). Ook kan ik dankzij het ondernemen de keuzes maken die bij mij passen en kan ik ten allen tijde terugkomen op mijn eigen keuzes. Die vrijheid bevalt mij ontzettend goed en zorgt ervoor dat ik met veel plezier aan mijn eigen bedrijf werk!
Ben jij ook een multipotentialite?
Bewaar dit artikel via Pinterest:
Simone says
Dit is zo enorm herkenbaar? Ik zie mezelf ook echt allemaal verschillende en uiteenlopende beroepen en hobbies hebben. Dat vind ik soms wel vervelend, want ik denk dan: wat wil ik nu echt? Vandaar dat ik ook wil gaan kijken om zelf ondernemer te worden. Super inspirerend artikel! Ik ga me eens meer verdiepen in multipotentials!